Wiele osób myślących o nauce jazdy konnej pyta o różnice między jazdą po angielsku, a jazdą westernową. Następne pytanie to zwykle: „Czy jedno jest łatwiejsze od drugiego?”
Jazda westernowa, a klasyczna
Istnieją zarówno różnice, jak i podobieństwa między jazdą angielską i westernową. Najbardziej oczywistą różnicą jest uprząż, którą nosi koń.
Westernowe siodło jest większe i cięższe niż siodło angielskie. Zostało zaprojektowane, aby rozłożyć ciężar jeźdźca na większej powierzchni grzbietu konia, dzięki czemu jest wygodniejszy podczas długich dni w pogoni za krowami.
Siodło angielskie jest mniejsze i lżejsze oraz zaprojektowane tak, aby zapewnić jeźdźcowi bliższy kontakt z grzbietem konia.
Zarówno w przypadku siodła angielskiego, jak i zachodniego dostępne są różne wzory, aby dostosować je do określonych stylów, sportów i dyscyplin.
Jeśli chodzi o jazdę konną, główna różnica między jazdą angielską a western polega na tym, że w jeździe angielskiej jeździec ma bezpośredni kontakt z pyskiem konia za pomocą wodzy i używa wodzy jako części „pomocy” (wraz z dosiadem i noga) dla prędkości i kierunku. Większość koni jeździeckich w stylu western jest dosiadana z niewielkim lub zerowym kontaktem, a jeździec używa swojego dosiadu, ciężaru i krępowania szyi, aby pomagać koniowi.
Pozycja jeźdźca jest taka sama zarówno w języku angielskim, jak i zachodnim. Jeździec powinien siedzieć prosto i wyprostowany, nie pochylając się ani do przodu, ani do tyłu. Nogi jeźdźca powinny naturalnie zwisać z boków konia, a ręce rozluźnione i przylegać do boków jeźdźca.
W jeździectwie angielskim jeździec bierze wodze w każdą rękę, podczas gdy jeźdźcy zachodni trzymają obie wodze w jednej ręce, dzięki czemu druga ręka naturalnie opada na bok lub leży na udzie.
Jazda westernowa, czy angielska – co jest łatwiejsze?
Muszę powiedzieć, że western jest łatwiejszy niż angielski. Po pierwsze, większe siodełko zapewnia bezpieczniejsze siedzenie dla początkującego jeźdźca. Mój tata, kompletny nowicjusz, siedział bardzo niepewnie w moim angielskim siodle przez około dwie minuty, zanim błagał, żebym go wypuścił, ale na początku tego roku, szczęśliwie wlokąc się w górę iw dół po zboczu góry w Kolorado, bezpiecznie w zachodnim siodle!
W jeździectwie angielskim jeździec musi nauczyć się stawiać kłus, sprężysty chód, w którym koń przeskakuje z jednej ukośnej pary nóg na drugą ukośną parę, z okresem zawieszenia pomiędzy nimi. W jeździectwie westernowym konie chodzą wolniejszym krokiem zwanym truchtem, co nie powoduje zbytniego wypychania jeźdźca. Ponadto szersze siodełko oraz podniesiony łęk zachodniego siodła dają nawet najbardziej początkującemu jeźdźcowi znacznie większą stabilność.
Jazda angielska, nawet dla początkujących, obejmuje koordynację wielu czynników, takich jak nogi, wodze i równowaga, aby utrzymać kontrolę nad koniem. Może to być trudne, dopóki nie stanie się drugą naturą jeźdźca. W westernowym jeździectwie, jak pokazał mój ojciec, nawet najbardziej ekologiczni jeźdźcy mogą cieszyć się popołudniem na koniu we względnym bezpieczeństwie.
To powiedziawszy, uważam, że dla kogoś, kto rozważa naukę jazdy konnej, lepiej zacząć od lekcji jazdy po angielsku. Czemu? Ponieważ ktoś, kto czuje się komfortowo jeżdżąc w angielskim siodle, nie będzie miał problemu z przejściem na western, jeśli zdecyduje, że chciałby uprawiać zachodnie sporty jeździeckie. Dla kontrastu, ktoś, kto nauczył się jeździć w zachodnim siodle, będzie musiał nauczyć się jeździć na nowo, jeśli zdecyduje, że chce uczestniczyć w jednym z angielskich sportów jeździeckich.
Zarówno jazda angielska, jak i westernowa mają różne zajęcia lub dyscypliny. Jeśli już wiesz, że chcesz ścigać się w beczkach lub skakać, masz przewagę, aby wiedzieć, którym stylem będziesz jeździć.